Ankara'da aşk - erkek 36 yaşında bir takipçimizden.

Merhaba

Yazınızdan çok etkilendim. Bende hikayemi, anlatmak istedim. Ankara'da bir öğrencinin kırık aşk hikayesi benim ki.

17 yaşındaydım . Öyle bir aşk dilemiştim hep torunlarıma bile " Ben ninenizin peşinden ne koştum deyim." Okulun ilk günü bir kenarda duvara yaslanmış gördüm onu. Tanışabilmek için çok uğraştım. Konuşuyorduk , gülüşüyorduk ama bir türlü seni seviyorum diyemiyordum. Bakışlarını hep yakaladım. Bana bakmaz dedim. Beni istemez. O zamanlar cebimde beş kuruş yok. Akşamları kahvehanede çalışıyorum, bazı geceler düğünlerde org çalışıyorum. bazen geçici olarak müzikollerde. Böyle bir erkeği neden istesin ki deyip duruyorum. Kendimi ona yakıştıramadım bir türlü. Benimleyken gözlerinin güldüğünü görürdüm, ama hep arkadaş hatta yakın arkadaş olmaya çalıştım.

Aslında onun beni sevdiğini içten içe hissediyordum. Hatta ayıplayacaksınız belki ama birlikte olduğum kızlarla bile konuşturdum onu. Kıskandığını biliyordum kızıyordum kendime. ama o daha iyi bir hayat hak ediyor diye kendimi avutuyordum. Söylemek için tam yedi yıl bekledim. Yedi yıl sonra ben evlenmiş ve yürümeyen bir evliliğe sahiptim. O ise hiç evlenmemişti. Şaka ile karışık ben seni yıllardır seviyorum dedim. Çok sert bir yanıt verdi.

- o yüzden mi başkasıyla evlendin. Ben senin sevmediğin tercih etmediğin insanım...

Yıllar geçti. Ben ne ona yaptıklarımı unuttum. Ne o evlendi. Ne beni istedi. Ben seni her halinle sevmiştim dedi.

Ben bir de utanmadan bunu bana neden söylemedin, keşke söyleseydin dedim. Benim korkaklığım , benim hatalarım ve onun suskunluğu ...

Ankara benim asla sahip olamadığım o kadına sahip, ben se uzaktan hep izliyorum.