aşkın kanatları

Elim kolum bağlı ey yar. Yüreğimin sesi şahlanmış sığar mı içime bilmiyorum. Gözlerim kör , kulaklarım sağır. Bir bakışına verdiğim ömür, gözlerindeki toprakta boğulmuş.

Ey yar ...

Buz kesmiş kalbimin içinde, bir kıvılcım yakıyor bedenimi. Dilim suskun. Kavuşmak yok bize , biliyorum. Kim bilir kaçıncı yara içindeki , böylesine aşka küstüren. Hissediyorum yaralarını. Belki tutsaklığı görmüşsün, belki aşk acısını. Bilsem ki küllerim; yaralarına derman, kendim yakarım bu bedeni. Bilsem ki özgürlüğün , mutluluğun bensizlik ; çeker giderim savura savura küllerimi.

Cennetin meyveleri derler buna yani bunca dertten sonra çıkman karşıma. Binlerce yıldır tanıyorum seni belki. Binlerce yıl önce, bir savaşın esiriydik belki, böylesine bir tanışıklık bizim ki. Yüreğim kanat çırpıyor , yana yana kül olan Anka kuşu gibi. Ne tuhaf yüreğim susturan ben, gözlerim aşkı saklayamıyorum.

Ey yar sekiz tepeli şehir beni çağırıyor. Küllerimi o sekiz tepeli şehrin her bir tepesine sen savur. Aşkın kanatlarını kırma...