birey yetiştirmek

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba dostlar. Bugün ilişki koçluğunu yaptığım bir danışanımın sorusu beni çok etkiledi. Bazı insan neden hep kötü? diye sordu. Dünyanın en zor ve aynı zamanda en kolay sorusuydu.

İnsanoğlu olarak vazgeçmeyi bilmiyoruz. Hırslarımız ve bitmeyen korkularımızı kimi zamanda bencilliklerimizi yeni nesillere aktarıyoruz. yani ailesini çıkardığınızda sıfır olan insanlar yetiştiriyoruz. Aslında ne kadar fedakarlık yaptığımızı düşünsek de bazen obsesif bazen de kendini beğenen ama bir türlü birey olamayan yetişkinler oluveriyorlar. Birey değil birine eş yada aileye veliaht yetiştirme kaygısı duyduğumuz için bir çok genç farklı bir hal alıyor bence. Kadınlar birey olmayı başaramadıklarında onun kardeşi, bunun kızı yada şunun karısı oluyor.

Bazen övündüğünüz mal varlıkları yada para ve torpille bir yere gelecek bir kadın yada erkek bazen de eşiyle ve evliliğiyle kendini ifade edecek insanlar oluveriyor. Büyürken kavgaları hissetmesin diye verdiğiniz o aşırı ilgi onlarda farklı bir kişilik oluşturuveriyor.

Bencil ve takıntılı insanları yetiştirenlerde anne, baba. Kişilik bozukluklarının ruhsal takıntıların çocukluk yaşlarında oluştuğunu biliyor musunuz? Yada dünyanın en büyük seri katillerinin çocukluk yaşlarında yaşadığı travmalar olduğunu?

Çocuk yetiştirmek bu denli önemli. Mütevazi mi yoksa kendini aşırı beğenen ve egosu yüksek insanlar yetiştiren yine o ailelerdir. Ancak unutmayın ki bir gün biri çıkar ve o problemli insanlara ailesini çıkardığında sıfır olduğunu hatırlatır.

Çocuklarınıza birey olmayı öğretin. Mütevazi olmayı ve insan olmayı öğretin.Onun kızı bunun kardeşi şunun karısı değil kendi olsun. Ve tırnaklarıyla kazıyarak yükselsin. Böylelikle daha insan olabilir. Hatta iyi bir insan olabilir. Kötü insan olayı tercih edenler ise bir gün ilahi adaleti yaşayacaktır.

İyi insanlar yetiştirmeniz dileğiyle..